Artikel uit De Gelderlander van 07-06-2004

Meer deelnemers dan toeschouwers

Door BARBARA DE JONG


ELLECOM - Ellecom stond de afgelopen dagen bol van de activiteiten. De inwoners waren drie dagen in de weer. Het hoogtepunt voor velen was de optocht van zaterdagochtend. Per straat waren thema's uitgewerkt.

Negen groepen van twintig, dertig, soms wel veertig personen, exclusief de twee muziekkorpsen. Dat betekent minstens 350 deelnemers op een bevolking van slechts 1100 zielen.

Het is opvallend hoeveel mensen zichzelf en eventuele voertuigen fraai hebben opgetuigd. Gevolg hiervan is dat er relatief weinig dorpelingen zaterdagochtend kunnen genieten van het carnavaleske schouwspel. Bovendien willen de deelnemers ook elkaar kunnen bewonderen. Daarom heeft de organisatie een omkeerpunt in de route ingebouwd.

De voorste deelnemers blijven staan, de groepen die erachter aankomen schuiven naar voren. De Zutphensestraatweg werd er tijdelijk voor afgesloten. De thema's worden per straat uitgewerkt. De bewoners van de Lindelaan hebben zich allemaal een hoed ter grootte van een wagenwiel aangemeten. De versiering van de bol is zeer vrij ingevuld, van vlag tot nep-pc. 'Wij zijn op onze hoede(n)' is hun thema. Ze beginnen vooraan in de stoet en staan dus ook snel stil.

Een vrouw met een bloemrijk hooiland op het hoofd geeft commentaar op de optocht. "Iedereen doet mee, ook veertien-, vijftienjarigen. Het is iets van het hele dorp. Wie niet meeloopt, is bijvoorbeeld bezig met het voorbereiden van de barbecue of de vijfkamp. Familie en vrienden van buiten het dorp moeten ons publiek maar vormen."

Twee baby's worden meegeduwd in een zilver-versierd fietskoetsje. Een bloemenvrouw gebaart naar de minstens veertig zwartgeklede mensen met brede zilverkleurige schouderkappen en groene helmen die erbij horen. "Spacestation 3012 is van de Zutphensestraatweg. In die straat hebben ze veel kinderen, daar hebben ze hun thema echt op aangepast."

Dan passeert de familie Flodder in levende lijve, helemaal compleet . Ma met sigaar, laarzen, werkschort en de onmisbare fles whisky, sexy Kees met bouvier, Johnny met de bakkebaarden rijdt in een Amerikaanse limousine, Sjakie in zijn groene eend heeft opa in een rolstoel op sleeptouw. "Dat is toch het toppunt" roept een man met hoed geestdriftig over de creaturen van de Bernhaldelaan.

Kleine gemeenschap, grootse optocht. Een deelneemster met een bloemenhoed verklaart de sleutel tot het succes van Ellecoms optocht: "Er wordt echt maanden gewerkt aan de voorbereidingen. De onderwerpen worden strikt geheim gehouden. Er is een gezonde rivaliteit tussen de straten." Een Ellecomse dame langs de route roemt Ellecom 'het leukste dorp dat er is'. Ze heeft recht van spreken, want ze kan vergelijken met maar liefst negen andere woonplaatsen. 's Middags is er een vierkamp voor kinderen en een vijfkamp voor volwassenen. De voorbereidingsgroep mag gerust verdacht worden van enig sadisme. "Er komt altijd veel water, modder, meel of andere smurrie aan te pas," verklaart een ingewijde.

Voor de wedstrijden is een groot klim-glij-watertoestel opgeblazen. Men moet er tijdens de tobbedans niet alleen overheen klimmen, men moet ook nog eens allerlei attributen meeslepen. Bij het water naar de zee dragen wordt van de deelnemers verlangd dat zij water over het onmogelijke gevaarte heen zullen tillen. Verder staan er kruiwagens klaar met emmers en dubbele helmen, de bovenste omgekeerd vastgemaakt op de onderste. Deze hindernisralley is aangekondigd onder de dreigende naam 'snotkoprace': in de bovenste helm moet gekleurde behangerslijm getransporteerd worden. Worstlopen belooft veel asynchroon gehops op een meerpersoons kussen. Bij een ander spel zijn binnen de kortste keren alle deelnemers nat. "Omkleden heeft geen zin," weet een geroutineerde sportieveling. "Bij de volgende ronde is er nog meer nattigheid. Snotemmers, ik weet niet hoe ze het verzinnen."